“Ik ben van jongs af aan altijd bezig geweest met tekenen, maar op een bepaald moment moet je een studiekeuze maken. Ik heb heel hard getwijfeld maar uiteindelijk koos ik voor mijn andere passie, talen, en ik heb geen spijt van die keuze. Tijdens mijn opleiding toegepaste taalkunde ben ik gewoon naar de tekenacademie blijven gaan. Nadien ben ik aan de slag gegaan als taaldocent Nederlands voor anderstaligen, maar het is altijd blijven kriebelen.

Toen ik vijf of zes jaar geleden mijn vriend leerde kennen, hadden we initieel een langeafstandsrelatie. Daarom maakte ik heel veel digitale tekeningetjes voor hem. Op een bepaald moment was ik daar zo vaak mee bezig, dat mijn broer me vroeg of ik zijn huwelijksuitnodiging wou maken. Zo is de bal aan het rollen gegaan.

Ik was toen ook bezig met de avondopleiding Illustratieve Vormgeving, waardoor ik veel met analoge technieken heb kunnen experimenteren. Van olieverf over aquarel tot stempelen: alles manueel. Ondertussen bleef het occasionele opdrachtje binnenkomen en leerde ik mezelf het een en ander aan in Photoshop en InDesign, maar ik voelde dat ik nog niet stevig genoeg in mijn schoenen stond om die vormgeving er volledig bij te pakken. Daarom volg ik sinds een jaar Toegepaste Grafiek aan de academie. Om alles iets beter te kunnen combineren, werk ik tegenwoordig vier vijfde als taalcoach aan de universiteit.

Ik zou mijn stijl omschrijven als redelijk grafisch en speels, maar wel strak. Vrolijke kleuren, maar niet te druk. Ik heb graag rust in mijn ontwerpen, vaak door middel van witte achtergronden. Ik begin meestal door manuele vormpjes te maken met aquarel of potlood op papier, en die snijd ik uit en scan ik in. Dan begint het puzzelwerk: digitaal ga ik aan de slag met laagjes, compositie, collage. Ik hou van de flexibiliteit om digitaal en analoog te combineren.

Recent had ik mijn eerste grote, commerciële klant: het modehuis Gerry Weber. Ze wouden graag illustraties op hun tote bags, maar ze waren vrij strikt en het was een krappe deadline. Ik heb toen ongeveer honderd tote bags met de hand bestempeld, hier op mijn werktafel. Dat was stressen, daar heb ik van wakker gelegen (lacht). Het is zeker voor herhaling vatbaar, ik heb er veel van geleerd! Maar ik moet mentaal beter voorbereid zijn op wat er allemaal bij kan komen kijken. Ik had op voorhand meer vragen moeten stellen.

Het afstemmen met klanten in het algemeen vind ik een uitdaging. Ik hou van dat sociale aspect, samen rond een tafel zitten en bespreken, maar het is soms een zoektocht om dezelfde taal te spreken op dat punt. De klant wilt iets, de ene keer al duidelijker dan anders, maar niet iedereen is thuis in jouw vakgebied natuurlijk. En jij wilt hun verwachtingen wel graag inlossen. Als je weet binnen welke grenzen je kan werken, gaat het al een pak makkelijker. Dus nu stel ik veel vragen, toon ik voorbeelden, leg ik kleuren op tafel. Ik merk dat het beter en beter gaat.

Het fijnste aan deze job is dat mensen naar je toe komen voor de mooie momenten in hun leven. Trouwuitnodigingen, geboortekaartjes, de start van een zaak, … Dat ik voor die gelegenheid iets mag maken, dat vind ik een eer, dat is een heel fijn gevoel. Daar haal ik een groot deel van de motivatie uit. Je legt er ook letterlijk een stukje van jezelf in, dus het is eigenlijk een heel persoonlijk proces.

Ik droom ervan om nog meer opdrachten te doen, ik wil bijvoorbeeld graag meer verpakkingsdesign doen, of de vormgeving van kleine zaken in de buurt. Maar ik ben ook gelukkig met de huidige regeling, het geeft gemoedsrust om de structuur van een vaste job te hebben. Mijn zaak mag dus zeker groeien maar dat mag gewoon langzaam en organisch. Dan blijft de balans. Ik wil mijn stijl blijven ontwikkelen, kunnen experimenteren en spelen, en zo evenwicht zoeken.

Nu ben ik bijvoorbeeld bezig aan een aquarel portret, een verjaardagscadeau van een man voor zijn vrouw. De manier waarop die klant zijn partner vol liefde beschrijft… Het is en blijft een eer om daarvan deel te mogen uitmaken. Of het nu Gerry Weber is of een onbekende man die een handgemaakt geschenk wilt voor de veertigste verjaardag van zijn vrouw: het draait me vooral om de boodschap die erachter zit. Ik denk dat de persoonlijke verhalen voor mij soms belangrijker zijn. Het feit dat ik kan meewerken aan een mooi verhaal.”

Meer zien? Of heb je een opdracht die Stefanie op het lijf geschreven is? Breng zeker eens een bezoekje aan haar site en Instagramprofiel.

Tekst: Lara Laporte